Tim Duncan Show, Part 1

Oyunun görebileceği en eşsiz yeteneklere sahip olan ve bunu olabildiğince gösterişsiz şekilde izleyenlere takdim eden Tim Duncan'ın kariyerininin genel hatları ve kısa kısa notlar. 
Birinci bölüm.
__________________________________________________________________________

Bill Simmons'ın kaleme aldığı The Duncan Show yazısının bir çeviri yazı dizisidir bu — evet ismini biraz değiştirdim. Tabii ki kelimesi kelimesine aynı olan bir çeviri beklemeyin. Bunu yapmam imkansız. Bazı yerleri es geçip kimi yerleri kırptım, kimi yerlere de Simmons'ın yazılarında sıklıkla kullandığı dipnotları yazıya yedirmeye çalıştım. Ve evet kimi yerlere de ekleme yaptım. Hazırsanız, birinci bölüm ile başlıyoruz.

BAŞLANGIÇ : 1996/97
Ne olmuştu?: San Antonio Spurs 1996 yılında 59 galibiyet almasına rağmen Utah'a altı maçta boyun eğmekten kurtulamadı. O yaz Robinson için " Robinson çok iyi fakat şampiyonluklar kazanmak istiyorsanız bir katile ihtiyacınız vardır. Robinson o öldürücü vuruşu yapabilecek katil değil. " sözleri yüksek sesle söylenmeye başlamıştı. Ve ben buna katılıyordum. Daha detaylı olarak yazdığım kitapta (The Book of Basketball) bahsettim fakat en basit şekilde anlatmak gerekirse Robinson'ın post-seasondaki oyunuyla normal sezondaki oyunu birbirine benzemiyordu ve o sözleri söyleyenler bu yüzden haklıydılar.

Amiral bir sonraki sezonun ilk altı haftasını sırt ağrılarından ötürü kaçırınca Spurs yeni sezona 3-15 gibi günümüz şartlarında bize şaka gibi gelen bir dereceyle girmiş oldu. Ve dönmesinin hemen ardından sol ayağını kırdı. O sezon onu fantasy basketbol takımına dahil edenlerden biriydim ve toplamda kaç maç oynayabildi biliyor musunuz? Maalesef ben biliyorum. Sadece 6!

Bunun üzerine Bob Hill'in görevine son verildi ve Popovich dümenin başına geçti. Bazı şehir efsaneleri var o sezon Spurs'ün Duncan için tanking yaptığına dair. Bu kesinlikle doğru değil! O sezon David Robinson, Saen Elliot, Chuck Person ve Charles Smith toplamda 264 maç kaçırdı. İki yüz altmış dört. Bu sakatlıkların etkisiyle o sezon 20-62 gibi berbat bir dereceyle kapatıldı. Bu o sezon için Grizzlies ve Celtics'in derecelerinden sonraki en kötü dereceydi. Lotaryada en çok topla temsil edilen takım Vancouver Grizzlies olurken, Celtics'in draftta ilk sırayı alma şansı yüzde 36.3'tü. San Antonio Spurs'ün şansı kaç mıydı? Yüzde 21.4.

Sonrasında ne olduğunu ise biliyorsunuz zaten. 

Tim Duncan Show, Sezon 1: 1997-98
Galibiyet Derecesi : 56 - 26
Playofflar : İkinci turda, Utah'a beş maç sonunda elenildi.
Takımın çekirdeği : David Robinson, Vinny Del Negro( Vinny!), Avery Johnson, Will Perdue, Monty Williams, Saen Elliot.
Yeni katılanlar : Tim Duncan, Malik Rose, Chuck Person, Jaren Jackson

Hikayenin Genel Hattı: " İkiz kuleler geliyor!! " Şuan düşünüyorum da Duncan ve Robinson ikilisi hala çok çılgınca geliyor kulağa. Tarihteki ikiz kulelere bir bakalım.Wilt Chamberlain eve Nate Thurmond ( bir final yolculuğu ); Walt Bellamy ve Willis Reed ( final göremediler ); Kevin Mchale ve Robert Parish ( beş finalden üç yüzük çıkardılar ); Bill Cartwright ve Patrick Ewing ( final göremediler ); Ralph Sampson ve Hakeem Olajuwon ( bir final yolculuğu ). Bunlardan sadece McHale-Parish ikilisi yüzük sahibi oldu fakat o dönem şampiyonlukların baş aktörü olan Larry Bird vardı. Spurs acaba bu ikiz kulelerin etrafını iyi donatabilecek miydi?

Doğru Giden Neydi? : Tim Duncan o sezon sadece yılın çaylağı ödülünü kazanmadı aynı zamanda All-NBA first team'e de seçildi. Bunu Larry Bird'ten sonra yapan ilk çaylak. Çaylak yılındaki sayı ortalaması 21.1, ribaund ortalaması 11.9 ve atış yüzdesi %54.9.

 Elgin Baylor, Wilt Chamberlain, Oscar Robertson, Rick Barry, Connie Hawkins, George Mikan ve Max Zaslofsky All-NBA first team'e kendi zamanında seçilen diğer çaylaklar. Kötü bir liste değil gibi ha?

Ters Giden Neydi?: Saen Elliot sakatlığından ötürü playoffları kaçırdı ve yük Jackson ve Person'ın omuzlarına bindi dış atışlarda. İkinci turda Utah Jazz'e karşı bu ikili adeta patladılar. Bir ve ikinci maçta toplam dört sayı atarak Robinson'a çok yardımcı olamadılar ayrıca Duncan da o zamanlar bildiğimiz Duncan değildi (9 playoff maçındaki ortalaması 20.7 sayı ve 9 ribaund) 

En İyi Maç, Kesinlikle Hatırlarsınız : Tabii ki Utah ile oynanan 2. maç. Son 20 saniyeye 2 sayı öndeyken Spurs, Malone'un basketi ve kazandığı serbest atış. Pop'un o kendinden geçmesi. Malone'un o serbest atıştan faydalanamayışının ardından maçın uzatmalarında son 54.9 saniye kala Tim Duncan'ın iki serbest atış kaçırması... İnanılmazdı.

— Bu videoyu ekleyemedim yazıya, o yüzden o maçı hatırlamak isteyenlere için bir tık kadar uzakta.

Tim Duncan Show, Sezon 2: 1998-99 
Galibiyet Derecesi : 37-13 ( Ligin en iyi derecesi )
Playofflar : Knicks'i finallerde yenerek şampiyonluk kazanıldı.
Yeni Katılanlar : Mario Elie, Steve Kerr, Antonio Daniels ve Jerome Kersey

Doğru Giden Neydi? Lig başındaki 6-8'lik dereden sonra Spurs çıktığı 53 maçın 46'sını kazandı. Buna 15-2'lik playoff macerası da dahil. Eğer lokavt olmasaydı bu şampiyonluğun ne kadar görkemli olduğundan bahsedecektik şüphesiz. Spurs rakiplerini 40.2 gibi bir yüzdede tutmuştu ('72 Bucks'tan sonra en düşük yüzde); çok yetenekli iki takım olan Blazers ve Lakers'ı süpürmüştü ve Madison Square Garden'da şampiyonluk ipini göğüslerken Knicks'i de sırayla 77,67,89,89 ve 77 sayıda tutmuştu. Lig tarihinde bir sezonda toplam yirmi yenilginin altını görüp şampiyon olan takımlar listesine girdiler - lokavt yılı olsa da bu böyle.

Ters Giden Neydi? Spurs, Lakers'ı süpürünce Jerry Buss şu sözleri sarfetti : " Phil Jackson'ı takımın başına getirmek için ne gerekiyorsa yapmak için buradayım. "

En İyi Maç. Kesinlikle Hatırlarsınız: Portland'a karşı olan ikinci maç. The Memorial Day Miracle. Saen Elliot'un bu game winnerı neden Spurs tarihinin en meşhur şutu sizce? Cevabı basit çünkü o zamana kadar Spurs'ün hiç şampiyonluğu yoktu ve önemli anlarda talih hiç yüzlerine gülmemişti.

Devir değişti.
En İyi Şut. Hatırlamayabilirsiniz : Avery Johnson'ın şampiyonluk yürüyüşünde New York'a karşı attığı üçlük. ( 4:28'e atlıyoruz ) Herkes onun sezon sonunda paketlenmesini istiyorken Avery onlara cevabını vermiş oldu. Bu şut biraz da bunu sembolize eder. Ve Avery 7 yıl sonra Mavs'in koçu olup San Antonio'yu 7 maçta paketleyip evine gönderecektir. Whops — spoiler alert!
Hikayenin Genel Hattı : Spurs taraftarları en '99 yılındaki takımı sever çünkü onlar ilk yüzüğü kazananlardır ayrıca küçük pazar olarak tabir edebileceğiz San Antonio şehrinin NEW YORK şehrinin takımını yenmesi de onlar için önemlidir. San Antonio şehrinin major bir kolej takımı veya Spurs dışında başka herhangi bir profesyonel takımı bulunmuyor. Bu şehirde her şey Spurs etrafında döner. Bu şampiyonluk biraz da şehrin " Biz geldik! " deme anıdır.

Spurs'ün Sıkıcı Olarak Tabir Edilmesine Katkısı : 10 üzerinden 8. Herkes '99 yılındaki lokavt sezonundan ötürü bu sezonu hatırlamak istemez ve hiç hoşlanmaz. 50 maçlık normal sezon ile playoffların hepsinin beş aya sıkışması, hem de berbat hakemlerle. İğrenç. Tıpkı boklu sandviç gibi. Fakat bunlar için '99 Spurs'ü suçlayamazsınız. Asla. Yanlış yer, yanlış zaman.

Tim Duncan Show, Sezon 3: 1999-2000
Galibiyet Derecesi : 53-29
Playofflar : Dört maçta Phoneix'e ilk turdan elenildi.
Yeni Katılanlar : Chucky Brown, Terry Porter, Samaki Walker

Doğru Giden Neydi?:  Spurs draftta 57. sıradan gelecek vaat eden Arjantinli guard Emanuel Ginobili'yi seçti.

Ters Giden Neydi?: Saen Elliot böbrek naklinden ötürü 63 maç kaçırdı ve Duncan'ın nisan ayında geçirdiği diz sakatlığı sebebiyle playofflarda yer almadı (Duncan'ın kaçırdığı tek playofflar. Olumsuz da olsa anlamlı) ve Suns'a karşı nakavt oldular. '86 Celtics'ten beri üst üste şampiyonluk kazanamayan ilk takım oldular bu yüzden. Ve o yılı Lakers 67 galibiyet ile tamamlayarak post-Magic dönemindeki ilk şampiyonluğunu kazandı. Herkes tarafından kabul edilmeye başlanan bir karar da ortaya çıkıyordu: " Bu lig artık Shaq ve Kobe'nin! "

Hikayenin Genel Hattı : " Ne? Duncan takımdan mı ayrılacak?? " İki süperstarla imzalayabilecek kadar cap boşluğu bulunan Orlando Magic 2000 yazında bunun için dört ismin peşine düştü: Grant Hill, Tim Duncan, Tracy McGrady, Eddie Jones (Bir saniye... Eddie Jones?? Onun burada işi ne??) Neyseki Amiral ve Pop, Duncan'ı üç yıllık bir sözleşme için ikna ettiler. Eddie Jones, Miami'yle anlaştı ve aldığı kontrat ile overpaid oyuncular listesine en üst sıralardan girdi; Joe Johnson, onun jenerasyonundan misal. Orlando ise T-Mac ve Hill ile imzaladığı için mutlu oldu fakat bu ikilinin playoff serilerindeki galibiyet sayısını söyleyeceğim şimdi: Kocaman bir SIFIR.

Bekle, Bir Düşünelim : Tim Duncan Orlando ile imzalasaydı ve kronik sakatlıkları bulunan Hill ile birlikte oynasaydı ne olurdu? O zaman Kevin Garnett'in Minnesota'da yaşadıklarını Florida'da yaşar mıydı dersiniz? Ve madem öyle 2003 şampiyonluğu kimin olurdu? Lakers üst üste dördüncü şampiyonluğunu kazanır mıydı yoksa başka bir takım mı sahip olurdu yüzüğe ya daa San Antonio şampiyonluk gömleğini giyer miydi yine de?Aah. Kafam yanıyor.

Tim Duncan Show, Sezon 4: 2000-01
Galibiyet Derecesi : 58-24 ( Ligdeki en iyi derece )
Playofflar : Batı Finalinde Lakers'a karşı galibiyet alamadan kaybedildi.
Yeni Katılanlar : Derek Anderson, Danny Ferry

Doğru Giden Neydi? : Anderson ile uzun vadede daha fazlasını alması için bir yıllığına 2.25 milyon dolara anlaşıldı. Ve sonra ne oldu tahmin edin? Takıma beklenenin çok üstünde katkı vererek 15.5 sayı, %39.9 üçlük yüzdesi ortalamalarını tutturdu. Ve bir sonraki yıl Paul Allen'ın Blazers'ından 48 milyon dolarlık kontratı kaptı. Overpaid.

Ters Giden Neydi? : Kendine güvenen San Antonio Spurs, ikinci turda Dallas ile karşılaşınca çok talihsiz bir şey yaşandı. Mavericks forması altında Juwan Howard, Anderson'a çok sert bir faul yaptı. ( Üzgünüm, youtube'da videosu yok fakat şurada o ana dair fotoğraf bulunuyor.) Bu yüzden Anderson Lakers ile oynanan ilk iki maçı kaçırdı, sonraki iki maçta ise 0-10 ile oynadı. Etkisiz eleman.

Lakers, en uygun zamanda zirve yaptı. Playoffları 15-1 galibiyet derecesiyle kapattılar. Spurs'e üç ve dördüncü maçta toplam 68 sayı fark attılar. Duncan 24.4 sayı ve 14.5 ribaund ortalamasııyla oynadı playofflarda ve Lakers'a karşı 40-15'lik istatistiklerle zirve yaptı fakat Shaq ve Kobe? Bu ikili 59.9 sayı ve 22.7 ribaund ortalamasıyla oynadı! Baskı hatası değil ve ben de çeviri hatası yapmıyorum. Karşınızda yirmi birinci yüzyılın en büyük takımı.

En İyi Maç. Kesin Hatırlamazsınız : Spurs'ün sahasındaki ilk maçı Kobe 45 sayılık bir oyunla tek başına aldı. Bu jenerasyonun en mükemmeli Tim Duncan mıydı tartışmalarında göz önünde bulundurulması gereken bir maç.

Hikaye Genel Hattı : Duncan, hazır elinde şans varken San Antonio'dan gitmeli miydi ?" Şöyle düşünün: O yaz, free agent piyasasının kazanan ve kaybedenleri için Boogie Nights'dan alıntılar yaptığım bir yazı yazmıştım. Duncan için yaptığım alıntı ise:

Biraz dinlenmeliyim, devam edeceğiz.

3 YORUM:

NigelfuckinBenn dedi ki...

Bill Simmons okumayı, dinlemeyi en sevdiğim figürlerdendir. ister grantland de podcast te olsun, ister ESPN'de tam bir geek =) ondan yeri ayrıdır.

Duncan, KG'nin kaderini yaşamadı hiç bir zaman ama kendisininkinin de değerini çok iyi bildi. hanedanlığın duraklama döneminde bitmiş ilk part. kaliteli yazı ve çeviri, tebrikler.

İbrahim Sevil dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Unknown dedi ki...

Avery Johnson spoilerında yüzümde tarifsiz bir gülümseme oluştu.Muhtemelen o seri de burada anlatılacağı için o konuda konuşmak istemiyorum.Fakat Dirk'in son maçtaki yumruk koyan performansının özel bir videoda olmayışını da kaldıramıyorum :D

Çeviri işine gelirsek,benim gibi İngilizce özürlüleri için amme hizmetinde bu yazı.Nasıl çevrilmiş,kurallara uyulmuş mu pek anlamam ama en azından mekanik bir dil kullanılmamış yazıda.İnsanı gayet rahat sürükleyiveriyor

Yorum Gönder